Αυτοέλεγχος γλυκόζης

Επισκόπηση Σακχαρώδη Διαβήτη
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική πάθηση, που χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή παραγωγή ή χρήση ινσουλίνης που ρυθμίζει τη γλυκόζη ή το σάκχαρο στο αίμα.Ο αριθμός των ατόμων που ζουν με διαβήτη παγκοσμίως αυξάνεται ραγδαία και προβλέπεται να αυξηθεί από 463 εκατομμύρια το 2019 σε 700 εκατομμύρια το 2045. Οι LMIC επωμίζονται ένα δυσανάλογο και αυξανόμενο βάρος ασθενειών, αντιπροσωπεύοντας το 79% των ατόμων που ζουν με διαβήτη (368 εκατομμύρια) το 2019 και αναμένεται να φτάσει το 83% (588 εκατομμύρια) έως το 2045.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαβήτη:
• Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 (διαβήτης τύπου 1): Χαρακτηρίζεται από απουσία ή ανεπαρκή ποσότητα βήτα κυττάρων στο πάγκρεας που οδηγεί σε έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από τον οργανισμό.Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται πιο συχνά σε παιδιά και εφήβους και αντιπροσωπεύει περίπου εννέα εκατομμύρια περιπτώσεις παγκοσμίως.
• Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (διαβήτης τύπου 2): Χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να χρησιμοποιήσει την παραγόμενη ινσουλίνη.Ο διαβήτης τύπου 2 διαγιγνώσκεται συχνότερα σε ενήλικες και ευθύνεται για τις περισσότερες περιπτώσεις διαγνώσεων διαβήτη παγκοσμίως.
Χωρίς λειτουργική ινσουλίνη, το σώμα δεν μπορεί να μετατρέψει τη γλυκόζη σε ενέργεια, οδηγώντας σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (γνωστά ως «υπεργλυκαιμία»). νεφροπάθεια) και απώλεια όρασης/τύφλωση (αμφιβληστροειδοπάθεια).Δεδομένης της αδυναμίας του σώματος να ρυθμίσει τη γλυκόζη, τα άτομα που ζουν με διαβήτη που λαμβάνουν ινσουλίνη ή/και κάποια από του στόματος φάρμακα, διατρέχουν επίσης κίνδυνο πολύ χαμηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα (γνωστά ως «υπογλυκαιμία») — που σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις, απώλεια συνείδηση, ακόμα και θάνατο.Αυτές οι επιπλοκές μπορούν να καθυστερήσουν ή ακόμα και να αποφευχθούν με προσεκτική διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης, μεταξύ άλλων μέσω προϊόντων αυτοελέγχου της γλυκόζης.

Προϊόντα Αυτοελέγχου Γλυκόζης
Η αυτο-παρακολούθηση γλυκόζης αναφέρεται στην πρακτική των ατόμων που αυτοδοκιμάζουν τα επίπεδα γλυκόζης τους έξω από τις εγκαταστάσεις υγείας.Η αυτοπαρακολούθηση της γλυκόζης καθοδηγεί τις αποφάσεις των ατόμων σχετικά με τη θεραπεία, τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα και χρησιμοποιείται ειδικά για (α) προσαρμογή των δόσεων ινσουλίνης.(β) να διασφαλίζει ότι η από του στόματος φαρμακευτική αγωγή ελέγχει επαρκώς τα επίπεδα γλυκόζης·και (γ) παρακολούθηση πιθανών υπογλυκαιμικών ή υπεργλυκαιμικών περιστατικών.
Οι συσκευές αυτοελέγχου της γλυκόζης εμπίπτουν σε δύο κύριες κατηγορίες προϊόντων:
1. Αυτο-παρακολούθηση τουμετρητής γλυκόζης αίματος, που χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1980, λειτουργούν τρυπώντας το δέρμα με ένα νυστέρι μιας χρήσης και εφαρμόζοντας το δείγμα αίματος σε μια δοκιμαστική ταινία μιας χρήσης, η οποία εισάγεται σε μια φορητή συσκευή ανάγνωσης (εναλλακτικά, ονομάζεται μετρητής) για να παράγει ένα σημείο - ανάγνωση προσοχής στο επίπεδο γλυκόζης στο αίμα ενός ατόμου.
2. Συνεχήςμετρητής γλυκόζηςΤα συστήματα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ως αυτόνομη εναλλακτική του SMBG το 2016 και λειτουργούν με τρύπημα ενός ημιμόνιμου αισθητήρα μικροβελόνας κάτω από το δέρμα, ο οποίος πραγματοποιεί μετρήσεις που στέλνει ασύρματα ένας πομπός σε έναν φορητό μετρητή (ή ένα smartphone) που εμφανίζει μέσες μετρήσεις γλυκόζης κάθε 1- 5 λεπτά καθώς και δεδομένα τάσης γλυκόζης.Υπάρχουν δύο τύποι CGM: σε πραγματικό χρόνο και διακοπτόμενη σάρωση (γνωστές και ως συσκευές παρακολούθησης γλυκόζης flash (FGM)).Ενώ και τα δύο προϊόντα παρέχουν επίπεδα γλυκόζης σε ένα εύρος χρόνου, οι συσκευές FGM απαιτούν από τους χρήστες να σαρώνουν σκόπιμα τον αισθητήρα για να λάβουν μετρήσεις γλυκόζης (συμπεριλαμβανομένων των μετρήσεων που εκτελούνται από τη συσκευή κατά τη διάρκεια των σαρώσεων), ενώ η συνεχής λειτουργία σε πραγματικό χρόνομετρητή γλυκόζης αίματοςτα συστήματα παρέχουν αυτόματα και συνεχώς μετρήσεις γλυκόζης.